Golub-Dobrzyń utworzono 15 maja 1951 r. przez połączenie dwóch miast Golubia i Dobrzynia, leżących na przeciwległych brzegach rzeki Drwęcy.
Trochę historii
Golub-Dobrzyń to miasto położone nad Drwęcą. Przez lata rzeka nie tylko oddzielała od siebie dwa miasta, ale także wyznaczała granicę pomiędzy województwami, a nawet Państwami.
Pierwsze wzmianki o wsi Golub pochodzą z 1258 r. W latach 1296-1306 Krzyżacy wybudowali w jej sąsiedztwie zamek, w którym znajdowała się siedziba komturstwa golubskiego. Pierwszy dokument lokacyjny zaginął, dlatego nie wiadomo kiedy dokładnie Golub uzyskał status miasta. Wznowienie dokumentu nastąpiło w 1421 r., przez Wielkiego Mistrza Krzyżackiego Michała Kuchmeistra. W czasie wojen krzyżackich miasto wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk, żeby ostatecznie w 1466 r. znaleźć się w granicach państwa polskiego. Po pierwszym rozbiorze Polski Golub włączono do Prus.
Dobrzyń w czasach średniowiecza był przedmieściem Golubia. Osada otrzymała liczne przywileje w 1684 r. z rąk jej właściciela wojewody kaliskiego Zygmunta Działyńskiego. W 1789 r. Dobrzyń otrzymał prawa miejskie. Po pierwszym rozbiorze miasto włączono do Prus. W latach 1807 -1815 Dobrzyń stał się częścią Księstwa Warszawskiego, a po jego upadku należał do Rosji.
W odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. Golub należał do województwa pomorskiego, a Dobrzyń do warszawskiego. W 1951 roku oba miasta połączono w jeden organizm miejski.
Gdzie zaparkować w Golubiu-Dobrzyniu
Obok zamku znajduje się duży parking. Opłata za cały dzień parkowania samochodem osobowym wynosi 10 zł. Planując zwiedzanie pozostałych atrakcji, można zaparkować bezpłatnie na Rynku.
Punkt Informacji Turystycznej w Golubiu-Dobrzyniu
ul. Rynek 19
Cittaslow
Golub-Dobrzyń, podobnie jak np. Reszel, Lidzbark Warmiński i Dobre Miasto, należy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow. Ruch Cittaslow narodził się w 1999 r. we Włoszech. Celem ruchu jest propagowanie w miastach liczących do 50 tysięcy mieszkańców kultury dobrego życia, a także polepszanie jakości tego życia, co ma być alternatywą dla wielkomiejskiego pośpiechu.
Zamek w Golubiu
Trochę historii
Budowę warowni rozpoczęto pod koniec XIII w. z inicjatywy krzyżackiego komtura Konrada von Sacka. Główną fazę budowy zamku ukończono w 1306 r. W kolejnych wiekach golubska warownia przechodziła kilkakrotnie z rąk do rąk. Ostatecznie w 1454 r. zamek został przejęty przez Polaków, stając się majątkiem zarządzanym przez starostę. W latach 1616-1623 przebudowano go na polecenie siostry króla Zygmunta III Wazy królewny Anny Wazówny. Zamek poważnie zniszczyły wojska szwedzkie w czasie potopu. Po pierwszym rozbiorze warownia przeszła w ręce Prus, a twierdza zaczęła popadać w ruinę. W czasie wojen napoleońskich zamek pełnił funkcję szpitala wojskowego, a po odzyskaniu niepodległości, polskie władze w 1920 r. otworzyły w nim muzeum. Po wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 r. zamek zajęły władze niemieckie. W latach 1941–1944 prowadzono tu obóz szkoleniowy dla młodzieży hitlerowskiej. Po wojnie zamek odbudowano. Obecnie mieści się w nim muzeum, restauracja i hotel.
Zamek w Golubiu dziś
Zwiedzanie odbywa się w towarzystwie przewodnika. Na dziedzińcu możemy podziwiać drewniane krużganki. Na środku znajduje się ślad po bardzo głębokiej studni, którą kiedyś zasypano. Jest także sklepik z pamiątkami.
W izbie tortur można obejrzeć krótki film prezentujący historię zamku, a także podziwiać kolekcję różnych narzędzi do zadawania bólu i cierpienia.
W piwnicach natomiast zaprezentowano meble i rzeczy codziennego użytku używane przez mieszkańców warowni.
Podziemia jednej z wież skrywają loch głodowy, w którym jeńcy czekali na wykupienie przez rodzinę. Wbrew nazwie był on komfortowo wyposażony, ponieważ umieszczono w nim latrynę i wentylację.
Końskimi schodami wchodzimy na pierwsze piętro. Swoją nietypową nazwę zawdzięczają temu, że podobno rycerze wjeżdżali po nich konno aż do samych komnat. W dormitorium, czyli dawnej sypialni braci zakonnych możemy zobaczyć wystawę archeologiczną. Wystawa prezentuje wyniki badań archeologicznych prowadzonych w miejscowości Kałdus koło Chełmna.
Kolejne kroki warto skierować do refektarza, gdzie bracia rycerze jadali posiłki, a także wyprawiali uczty.
Oprócz długiego stołu jadalnego, możemy podziwiać w nim wystawę broni.
Zwiedzając kaplicę, koniecznie zwróćcie uwagę na efektowne sklepienia gwieździste.
Dwa ostatnie pomieszczenia, które możemy zwiedzić to infirmeria, czyli sala szpitalna, a także kapitularz, czyli pomieszczenie, w którym bracia zakonni spotykali się w czasie codziennych obowiązków.
Warto przespacerować się również wokół zamku. Przed wejściem do warowni znajdują się rzeźby Anny Wazówny i Zygmunta III Wazy.
Możemy obejrzeć również dwie kolubryny, które były rekwizytami w „Potopie” Jerzego Hoffmana.
Informacje praktyczne
Adres: PTTK 13, Golub-Dobrzyń
Godziny otwarcia: Zwiedzanie rozpoczyna się o pełnych godzinach — w sezonie (1 maja – 30 września) w godz. 9:00-19:00, ostatnie wejście o godz. 18:00. Poza sezonem zamek można zwiedzać w godz. 9:00-16:00.
Bilety: Normalny 20 zł, ulgowy (studenci i emeryci) 15 zł, dzieci do lat 16 10 zł
Wszystkie informacje na temat wizyty w zamku znajdziecie TUTAJ.
Pozostałe atrakcje Golubia-Dobrzynia
Poza zwiedzaniem zamku warto jeszcze wybrać się na golubski Rynek. O ile otaczające go kamieniczki nie rzucają specjalnie na kolana, to w jednym z jego rogów można zobaczyć wyjątkowej urody budynek.
Mowa tu o Domu Pod Kapturem (Pod Cieniami). Wybudowano go w 1771 r. prawdopodobnie jako karczmę i zajazd. Obecnie mieści się w nim punkt informacji turystycznej.
Tuż obok znajduje się dawny kościół ewangelicki. Wybudowano go w 1909 w stylu neogotyckim. W trakcie pożaru w sierpniu 1982 r. spalił się dach i wieża świątyni. Po pracach adopcyjnych w 1993 r. kościół przeznaczono na… szkołę, która funkcjonuję w tym budynku do dzisiejszego dnia.
Kilka kroków dalej możemy obejrzeć pozostałości murów miejskich wzniesionych w 1 połowie XIV w. W okresie świetności Golub mógł pochwalić się czterema bramami — Zamkową, Brodnicką, Błońską oraz Dobrzyńską, siedmioma basztami o kształcie prostokąta, a także czterema narożnymi wieżami. Do dzisiejszego dnia zachowała się tylko jedna baszta przy ulicy Brodnickiej.
Co warto zobaczyć w pobliżu
Trzydzieści kilometrów od Golubia-Dobrzynia znajduje się Brodnica, a czterdzieści kilometrów w drugą stronę położony jest Toruń.
Byliście w Golubiu-Dobrzyniu? Zapraszam do komentowania.
Podoba Ci się ten blog? Znalazłeś tu potrzebne informacje? Możesz postawić nam wirtualną kawę! Przeznaczymy ją na kolejne podróże i dalszy rozwój bloga. Dziękujemy 🙂
