Orneta to jedno z tych miast, które koniecznie trzeba zobaczyć, zwiedzając województwo warmińsko-mazurskie.
Trochę historii
Orneta otrzymała prawa miejskie 20 maja 1312 r., natomiast w dokumencie z 26 marca 1313 r. nastąpiło potwierdzenie tego wydarzenia i to właśnie ta data uznawana jest jako początek miasta. W 1340 r. wybudowano mury miejskie. 21 stycznia 1454 r. w Ornecie odbył się zjazd pod podczas którego miasta warmińskie przystąpiły do Związku Pruskiego. Na mocy traktatu pokojowego z 1466 r. Ornetę przyłączono do Królestwa Polskiego. Wielki pożar w 1502 r. zdziesiątkował zabudowę miasta. Kolejna wojna z Zakonem, a także w potop szwedzki doprowadziły do całkowitego zrujnowania Ornety. Po pierwszym rozbiorze Polski miasto znalazło się pod zaborem pruskim. W trakcie wojen napoleońskich Orneta ponownie została zniszczona. Więcej szczęścia miała w takcie wojen światowych, ponieważ w czasie obu konfliktów uniknęła większych zniszczeń.
Gdzie zaparkować w Ornecie
Obok Ratusza i kościoła jest sporo miejsc parkingowych.
Punkt Informacji Turystycznej w Ornecie
ul. Plac Wolności 26
Atrakcje Ornety
Wszystkie atrakcje miasta znajdują się tuż obok siebie, dlatego bez problemu zwiedzimy je spacerując.
Rynek w Ornecie
Rynek uznawany jest za jeden z najładniejszych na całej Warmii. W dużej mierze otaczają go barokowe kamienice z podcieniami z XVII i XVIII w. Częściowo przekształcono je w trakcie przebudowy po pożarze w 1846 r. i około 1930 r. W centrum rynku znajduje się Ratusz.
Ratusz miejski w Ornecie
Ratusz wybudowano około 1375 r. w stylu gotyckim. Jego wymiary to 40 m długości i 12,7 m szerokości. W XVII i XVIII w. obudowano go domkami z podcieniami zajmowanymi dawniej przez kramarzy. Do 1920 r. parter budynku zajmowała hala targowa, a na piętrze znajdowała się siedziba rady miejskiej i burmistrza. W czasie II wojny światowej budynek został poważnie uszkodzony. Odbudowano go w latach 1968-1973 z przeznaczeniem na dom kultury. Obecnie ratusz jest siedzibą Urzędu Miasta i Gminy Orneta.
Kościół św. Jana Chrzciciela w Ornecie
Świątynię wybudowano w latach 1338-1349 w stylu gotyckim. Pierwszej jej konsekracji dokonano w 1379 r. Otrzymała wtedy jako patronów Boga Wszechmogącego, Chwalebną Dziewicę Maryję i św. Jana Ewangelistę. W 1494 r. kościół ponownie konsekrowano pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Po zakończeniu wojny polsko-krzyżackiej, świątynię wyremontowano w 1525 r. W trakcie pożaru w 1730 r. kościół spłonął. W latach 1889-1909 świątynia została dokładnie wyremontowana.
Trzypiętrowy ołtarz główny wybudowano w 1744 r. W centralnej części najniższego piętra możemy zobaczyć obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, a po jego obu bokach umieszczono rzeźby świętych Piotra, Jana Chrzciciela, Andrzeja, Pawła, Jana Ewangelisty i Jakuba Starszego. Na drugim piętrze umieszczono olejny obraz z drugiej połowy XIX w., przedstawiający patronkę miasta – świętą Elżbietę. Na najwyższej części stoi natomiast statua Najświętszej Marii Panny.
Po lewej stronie ołtarza stoją bogato zdobione barokowe stalle.
Po lewej i prawej stronie ołtarza głównego znajdują się bogato zdobione ołtarze boczne. Wykonano je w latach 1900-1908 w stylu neogotyckim. Lewy przedstawia świętą Elżbietę w towarzystwie świętej Katarzyny i świętej Barbary. Prawy natomiast prezentuje figurę Jezusa, otoczoną scenami męki pańskiej.
Barokowa ambona pochodzi z 1744 r.
Zadzierając głowę do góry, możecie podziwiać sklepienia gwiaździste, a także mosiężny żyrandol z 1576 r. wykonany przez Hermana Benningka z Gdańska. W jego środku znajduje się figura Błogosławionej Dziewicy. U szczytu sklepienia nawy środkowej, zobaczycie płaskorzeźbę przedstawiająca ściętą głowę św. Jana Chrzciciela.
Zwiedzając świątynię, zwróćcie również uwagę na przepiękną chrzcielnicę znajdującą się w jednej z kaplic.
Warto również przespacerować się wokół kościoła. Ścianę od strony ulicy Kościelnej zdobią rzygacze w kształcie smoczych głów, a także ceramiczne dekoracje w postaci kilkustrefowych fryzów z płaskorzeźbami głów męskich i kobiecych. Pochodzą one z lat 1390-1450.
Co warto zobaczyć w pobliżu
Jedenaście kilometrów na północ od Ornety leży Chwalęcin, a szesnaście kilometrów w tym samym kierunku położone jest Pieniężno. Natomiast dwadzieścia cztery kilometry na południowy zachód znajduje się pseudomegalityczny cmentarz rodu zu Dohna.
Byliście w Ornecie? Co jeszcze Waszym zdaniem warto zobaczyć w tym miasteczku? Zapraszam do komentowania.
Podoba Ci się ten blog? Znalazłeś tu potrzebne informacje? Możesz postawić nam wirtualną kawę! Przeznaczymy ją na kolejne podróże i dalszy rozwój bloga. Dziękujemy 🙂
Uwaga:
To był Hermann Beningk z Gdańska. To była znana rodzina ludwisarzy (można ich znaleźć także w Lubece).
W sklepieniach orneckich trzeba zwrócić na świetnie opracowane holośniki (https://czaykowska.com/2009/12/09/spotkanie-trzecie-z-tutivillem/)
W pobliżu Ornety – koniecznie trzeba odwiedzić sanktuarium w Krośnie.
Dziękuję za czujność!!! Poprawione.
Poleciłbym jeszcze:
1. Całą Starówkę – nie jest duża, a warto się przejść
2. Most na Drwęcy Warmińskiej i panoramę z niego
3. Ulicę 1 Maja z budynkiem szkolnym i parkiem
Starówkę jako tako liznąłem. O moście słyszałem, ale pogoda nam nie pozwoliła na niego pojechać. Gdy będziemy w okolicy, na pewno nadrobimy.
To nie konfesjonał a chrzcielnica
Słuszna uwaga. Dziękuję!!! Poprawione.